ขิมมีความฝันว่าโตขึ้น อยากเป็นครู เพราะการรับราชการ เป็นอาชีพที่มั่นคง มีเงินเลี้ยงดูตัวเองและรักษาย่าที่ป่วย ช่วยให้ปู่กับย่าให้มีคุณภาพชีวิตที่ดีขี้นได้ นอกจากนี้การเป็นครูยังได้ถ่ายทอดความรู้ และใช้ประสบการณ์ชีวิตตัวเองเป็นแบบอย่างในการบ่มเพาะเลือดนักสู้ให้เด็กทุกคนต่อสู้กับความยากลำบาก เติบโตเป็นคนเก่งและดีได้ สุดท้ายก็อยากฝากกำลังใจและข้อคิดในการใช้ชีวิตถึงทุกคนว่า

          “ ชีวิตหนูลำบากสุด ๆ เลยค่ะ กว่าจะผ่านไปได้ในแต่ละวัน ปู่กับย่าก็แก่มากแล้วแต่ท่านก็ยังทำทุกอย่างเพื่อที่หนูจะได้มีสตางค์ไปโรงเรียนและใช้จ่ายต่างๆที่จำเป็น ทำให้หนูยึดทั้งสองท่านเป็นต้นแบบในการสู้ชีวิต ท่านสู้แบบไม่ท้อเพื่อหนู หนูก็จะสู้ไม่ถอยเพื่อพวกท่านเหมือนกัน พร้อมฟันฝ่าทุกอุปสรรคจนกว่าจะประสบความสำเร็จ เลยอยากบอกทุกคนว่าทุกปัญหาย่อมมีทางออก ตั้งสติค่อย ๆ แก้ไข ไม่ว่าจะเจออุปสรรคมากมายแค่ไหนจำไว้ว่าเมื่อมันเข้ามาได้ มันก็ออกไปได้เหมือนกัน ดูหนูเป็นตัวอย่างก็ได้ค่ะ ตอนที่หนูเหนื่อยหนูนึกถึงหน้าปู่กับย่า และนึกถึงคนที่เราจะอยากตอบแทนบุญคุณจะทำให้เรามีแรงฮึดกลับมาสู้ได้อีกครั้ง ขอให้ทุกคนสู้ๆนะคะ ไม่ว่าจะเจออุปสรรคปัญหาต่าง ๆ มากมายแค่ไหนก็ตาม ยิ้มสู้ไปด้วยกัน ”