พอบอลเรียนจบชั้น ปวช. 3 ก็ออกหางานทำ บอลนำวุฒิปวช. ไปสมัครงานแล้วได้ทำงานที่บริษัทผลิตรางปลั๊กไฟในกรุงเทพฯ ทำงานเป็นช่างซ่อมและตรวจสอบคุณภาพงาน แม้ว่างานที่ทำจะไม่ตรงกับสาขาที่เรียนมาแต่บอลก็นำกระบวนการความรู้เชิงช่างจากที่เรียนและฝึกงานมาใช้ ทำงานอยู่ที่บริษัทผลิตรางปลั๊กไฟได้ปีกว่า ด้วยความที่บอลเป็นเด็กประหยัดและอดออมทำให้เขามีเงินเก็บก้อนเล็ก ๆ อยู่ก้อนหนึ่ง ด้วยความคิดถึงบ้าน คิดถึงพ่อแม่ และไม่อยากเป็นลูกจ้าง อยากมีความก้าวหน้าในอาชีพ บอลจึงตัดสินใจลาออกจากงานแล้วกลับบ้านที่จังหวัดอุดรธานี มาลองทำความฝันคือการเป็นเจ้าของกิจการ เขานำเงินเก็บมาลงทุนเปิดร้านขายเสื้อผ้าเล็กๆแต่ด้วยภาวะเศรษฐกิจที่ไม่เอื้อ ประกอบกับเขาไม่มีองค์ความรู้ในเรื่องการทำธุรกิจ ทำให้ร้านมีผลประกอบการที่ขาดทุน บอลจึงตัดสินใจปิดกิจการ แต่เขายังไม่ย่อท้อถอดใจยอมแพ้ เพราะตราบใดที่ยังมีลมหายใจ ชีวิตก็ต้องเดินต่อไป แม้ว่าเขาจะไม่เหลือเงินเก็บอีกแล้ว แต่เขายังมีฝีมืออยู่ติดตัวเชื่อว่าไม่อดตายแน่ บอลจึกลับไปสมัครงานอีกครั้ง ปัจจุบันบอลทำงานในตำแหน่งที่ปรึกษางานบริการ ที่ศูนย์ฮอนด้า ในจ.อุดรธานี งานหลักคือการต้อนรับลูกค้าที่นำรถมาซ่อมและเปิดเอกสารงานซ่อม ว่าต้องซ่อมตรงไหน หรือเปลี่ยนส่วนไหน ถ้าช่างแจ้งว่าต้องซ่อมหรือเปลี่ยนเพิ่มเติมส่วนอื่นอีก เขาก็ต้องแจ้งรายละเอียดและแนะนำลูกค้า เป็นงานที่ได้ใช้ความรู้ที่เรียนมา ทำให้การทำงานทุกวันมีความสุข