ชนัญณิฏา วงทองเหลือ (ยีนส์)
อดีตนักเรียนทุน มูลนิธิเอสซีจี
เด็กลูกจ้างห้องยา
สู้อะไรจะหนักเท่าสู้ชีวิตไม่มีอีกแล้ว ‘ยีนส์ ชนัญณิฏา วงทองเหลือ’ คอนเฟิร์ม ซึ่งทั้งหมดก็เพื่อครอบครัวทั้งนั้น “หนูอยู่กับแม่และยาย พ่อกับแม่แยกทางกันตั้งแต่เด็ก ยายกับป้าก็ช่วยส่งให้เรียน แล้วก็มีน้องอีก 2 คน ครอบครัวเราไม่มีเงิน หนูก็อยากช่วยเหลือตัวเอง แบ่งเบาภาระ เลยไปทำงานเป็นลูกจ้างอยู่ห้องยาที่ รพ.โพธาราม ก็รู้สึกชอบมาตั้งแต่ตอนนั้น อยากเรียนและทำงานสายอาชีพนี้ เลยค่อย ๆ เก็บเงิน พอได้ครบก็ลาออกไปสมัครเรียนค่ะ”
ออกไกลบ้าน วิ่งตามเป้าหมาย
พอรู้ตัวว่าชอบอะไร ก็มีเป้าหมายแล้วหนึ่ง ยีนส์สอบติดตามที่ตั้งใจ แต่ความพีคคือ “ต้องไปเรียนที่ยะลาค่ะ” จากราชบุรีไปยะลา แค่เรียกว่าไกลไม่พอ ต้องบอกว่าโคตรไกลถึงได้อรรถรส “ตอนเรียนก็ยาก เพราะต้องเริ่มเรียนกายวิภาคฯ เพื่อปรับพื้นฐาน เราเข้าปี 1 แล้วเจอภาษาอังกฤษหมดเลย ต้องจำโครงสร้างของร่างกาย พอผ่านช่วงปรับพื้นฐานมาได้ก็สนุกขึ้นค่ะ แต่อยู่ที่ยะลาต้องปรับตัวหลายอย่าง ทั้งวัฒนธรรม อาหารการกิน เราเป็นแค่ 1 ใน 5 ของชาวไทยพุทธในรุ่นนั้น เรื่องอาหารต้องปรับเยอะ รสชาติไม่เหมือนบ้านเราเลย แต่เป้าหมายเราคือเรียนให้จบ ก็ต้องปรับตัวอยู่ให้ได้ โชคดีที่รุ่นพี่ดูแลดีค่ะ” พอถามถึงวิชาที่ชอบ “เภสัชวิทยา” คือคำตอบแบบไม่มีลังเล “สนุกดี เรียนเกี่ยวกับกลไกการออกฤทธิ์ของยา ได้รู้ในสิ่งที่ไม่รู้เยอะเลยค่ะ คือตอนทำงานอยู่ห้องยาเราจัดยาเองไม่ได้ เพราะไม่มีความรู้ตรงนี้เลย”
ตัวช่วยของคนขยัน
อย่างที่เล่าไปตอนแรกว่าฐานะทางบ้านของยีนส์ไม่ได้มีมาก ยีนส์เลยต้องเซฟค่าใช้จ่ายสุด ๆ ค่าเทอมก็ต้องจ่าย ชีวิตประจำวันก็มีรายจ่ายไปอีก แต่คนดีและขยันแบบนี้ โชคก็ต้องให้รางวัลหรือตัวช่วยบ้างสิ “พอได้รู้ข่าวจากทางวิทยาลัยว่ามีทุนการศึกษาตัวนี้ของมูลนิธิเอสซีจี ยีนส์ก็เลยยื่นสมัครดู แล้วก็ได้รับคัดเลือก คือก่อนได้รับทุน ยีนส์จะแบ่งเงินที่กินใช้ในแต่ละวันไว้ส่วนหนึ่งเพื่อเป็นค่าเทอมด้วย พอได้ทุนเราก็นำเงินส่วนนี้มาเป็นค่าเทอมได้ เลยไม่ต้องกังวลส่วนอื่นค่ะ”
ถูกต้องไว้ก่อน สัญชาตญาณบอกไว้
เรียนจบปุ๊บก็ได้ทำงานปั๊บ ยีนส์พร้อมลุยงานในตำแหน่งเจ้าพนักงานเภสัชกรรม แน่นอนว่าต้องเลือกพื้นที่จังหวัดราชบุรี เพราะอะไรจะดีเท่าการได้อยู่บ้านเกิด โดยยีนส์ประจำอยู่ที่ รพ.ปากท่อ “พอได้เรียนต่อและจบออกมา เหมือนเราได้ต่อยอดความรู้ สิ่งที่เรียนมาก็ได้ใช้ในการทำงาน ได้พิจารณาใบสั่งยา ดูรายละเอียดต่าง ๆ ทำงานได้คล่องขึ้น คือเมื่อก่อนเราทำส่วนนี้ไม่ได้เลย” สกิลของยีนส์อัปไปอีกขั้น แต่ไม่จบแค่นั้น เพราะความกดดันของงานนี้ก็หนักอยู่ จะมาผิดเล็กผิดน้อยคือถือว่าพัง “ในแต่ละวันเราต้องรอบคอบมาก ไม่จัดยาผิด ไม่ประเมินใบสั่งยาผิด คือห้ามพลาดเลยค่ะ บางครั้งก็มีแรงกดดันจากคนไข้ เพราะเราคือลำดับสุดท้ายของการรักษา เขาอาจรอขั้นตอนต่าง ๆ มานานแล้ว ก็อยากกลับบ้าน เราจึงต้องตั้งสติ ทบทวนการจัดยา ต่อให้ช้าแต่ก็ต้องไม่พลาด สำคัญมากค่ะ” ชีวิตการทำงานของยีนส์อย่างน้อยก็มีแต้มบุญที่ดี ได้เพื่อนร่วมงานและหัวหน้าที่โอเค ซึ่งทุกวันนี้ยีนส์กำลังส่งน้องให้เรียนต่อ หลังน้องเรียนจบยีนส์ก็น่าจะได้ขยับขยายโอกาส เรียนรู้และต่อยอดงานด้านสาธารณสุขต่อไป “ถ้าถามว่าเป้าหมายตอนนี้คืออะไร ก็ตอบเลยค่ะว่าต้องรอบคอบกับงาน ไม่อยากให้เกิดข้อผิดพลาด ถูกไว้ก่อนดีกว่าเสมอค่ะ”
