คุณณัฐกาญจน์ เด่นวณิชชากร (จอย)

หากเรารู้จักสังเกตสิ่งรอบตัว ประกอบกับฟังสัญชาตญาณของตัวเอง ไม่แน่ว่าสิ่งที่เห็น หรือสิ่งที่ได้ยิน อาจก่อเกิดเป็นธุรกิจได้ เช่นเดียวกับคุณณัฐกาญจน์ เด่นวณิชชากร (คุณจอย)
ผู้ก่อตั้งสตาร์ทอัพ Joy Ride บริการรับ-ส่งผู้สูงวัย ที่นำเรื่องราวรอบตัวในชีวิต มาผสมผสานเข้าด้วยกัน ทั้งความชอบดูแลผู้สูงอายุ และต้องการเยียวยาหัวใจตัวเองจนเกิดเป็นธุรกิจนี้
ทั้งที่ในตอนแรกเธอเองไม่คิดด้วยซ้ำว่า ธุรกิจจะต้องเติบโตมากน้อยเพียงใด แค่ฟังเสียงหัวใจ และความคิดอันหนักแน่นว่าจะลงมือทำ ความกล้าที่จะเรียนรู้เพื่ออยู่รอดให้ได้ในสังคมยุคปัจจุบัน
ถือว่าเป็นจุดเริ่มต้นที่ดีที่เธอเลือกทำธุรกิจบริการแก่ผู้สูงวัย เพราะกำลังสอดรับกับในยุคปัจจุบัน ที่ประเทศไทย ได้ก้าวสู่ประเทศแห่งสังคมสูงวัย (Aged Society) อย่างเต็มรูปแบบแล้ว

หากเรารู้จักสังเกตสิ่งรอบตัว ประกอบกับฟังสัญชาตญาณของตัวเอง ไม่แน่ว่าสิ่งที่เห็น หรือสิ่งที่ได้ยิน อาจก่อเกิดเป็นธุรกิจได้ เช่นเดียวกับคุณณัฐกาญจน์ เด่นวณิชชากร (คุณจอย) ผู้ก่อตั้งสตาร์ทอัพ Joy Ride บริการรับ-ส่งผู้สูงวัย ที่นำเรื่องราวรอบตัวในชีวิต มาผสมผสานเข้าด้วยกัน ทั้งความชอบดูแลผู้สูงอายุ และต้องการเยียวยาหัวใจตัวเองจนเกิดเป็นธุรกิจนี้ ทั้งที่ในตอนแรกเธอเองไม่คิดด้วยซ้ำว่า ธุรกิจจะต้องเติบโตมากน้อยเพียงใด แค่ฟังเสียงหัวใจ และความคิดอันหนักแน่นว่าจะลงมือทำ ความกล้าที่จะเรียนรู้เพื่ออยู่รอดให้ได้ในสังคมยุคปัจจุบันถือว่าเป็นจุดเริ่มต้นที่ดีที่เธอเลือกทำธุรกิจบริการแก่ผู้สูงวัย เพราะกำลังสอดรับกับในยุคปัจจุบัน ที่ประเทศไทย ได้ก้าวสู่ประเทศแห่งสังคมสูงวัย (Aged Society) อย่างเต็มรูปแบบแล้ว

‘ปลุกPassion’ผ่านช่วงเวลาของการเป็น ‘ปลุก Passion’ ผ่านช่วงเวลาของการเป็น ‘โรคซึมเศร้า’

          จุดเปลี่ยนในชีวิตของคุณจอยเกิดขึ้นในช่วงสถานการณ์การแพร่ระบาดโควิด 19 ในขณะที่เธอกำลังทำงานประจำในตำแหน่ง Marketing Manager ช่วงนั้น เธอแบกรับความกดดันในเรื่องของ
ยอดขายบริษัทที่ไม่เป็นตามเป้า ประกอบกับสถานการณ์ช่วนนั้นเกิดการเปลี่ยนแปลงหลายอย่าง
และต้องปรับตัวอย่างหนักเพื่อเข้าสู่ยุคนิว นอร์มัล ทั้ง การล็อกดาวน์ การ Work from home
ด้วยเหตุผลต่าง ๆ นานา ทำให้คุณจอยหมดไฟจนอยากลาออกจากงานที่ทำอยู่ เพราะมันไม่ใช่
แค่เรื่องเครียดเพียงอย่างเดียวแล้ว แต่มันได้ส่งผลกระทบต่ออาการต่าง ๆ ทั้ง การร้องไห้คนเดียว
เกือบทุกคืน เคยตื่นขึ้นมาอาเจียนกลางดึก อาการรุนแรงถึงขั้นคิดอยากฆ่าตัวตาย เมื่อสังเกตอาการและรู้สึกว่าตัวเองน่าจะเข้าข่ายเป็นโรคซึมเศร้า จึงตัดสินใจไปหาจิตแพทย์ เพื่อยืนยันอาการ จนสุดท้าย
ก็ได้คำตอบมาว่า เธอป่วยเป็นโรคซึมเศร้าจริงๆ
          และวันนั้นเอง ขณะที่เธอเดินออกจากห้องหมอ พร้อมสายตากวาดมองเห็นผู้สูงอายุเป็นจำนวนมากที่มานั่งรอการรักษา นั่นทำให้เธอนึกเห็นใจในการเดินทางมาหาหมอ การติดต่อและรอตรวจต้อง
ใช้เวลานาน ชวนให้นึกย้อนไปถึงเรื่องของพี่ที่ร่วมงานกัน เคยเล่าให้ฟังว่าแม่ป่วย แต่ด้วยตนเองลางานบ่อยแล้ว ส่วนพี่น้องคนอื่นไม่มีใครว่างพาไปหาหมอเลย แล้วจู่ ๆ เธอก็ตกผลึกทางความคิดและเกิด
ไอเดียอยากทำหน้าที่ช่วยเหลือและดูแลในการพาผู้สูงอายุไปหาหมอ
          เมื่อมีไอเดีย จึงไปขอคำปรึกษาผ่านกลุ่มเฟสบุ๊คมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์เเละการฝากร้านว่า
ถ้าจะทำธุรกิจด้านการบริการพาผู้สูงอายุไปหาหมอ? คิดว่าดีไหม?
          “ตอนนั้น เราโพสต์ข้อความทิ้งไว้ โดยไม่รู้หรอกว่าจะมีคนตอบกลับมาหรือเปล่า ? แต่พอวันรุ่งขึ้น เราเข้าไปดูคอมเม้นต์ในเฟสบุ๊ค ปรากฏว่า มีคนสนับสนุนและให้ความสนใจเยอะมาก เราได้อ่านก็รู้สึกดี
ที่มีแต่ความเห็นเชิงบวกจึงยิ่งตอกย้ำความมั่นใจให้เรา จนวันรุ่งขึ้นเรายื่นใบลาออกจากงานทั้งๆที่ยัง
ไม่ได้ก่อร่างสร้างธุรกิจเลยด้วยซ้ำ”
          จากไอเดียที่ล่องลอยอยู่ในอากาศ แปรเปลี่ยนเป็นการลงมือทำจริงจัง ด้วยพลังของความเชื่อมั่นจากคนรอบข้างและตัวเธอเอง คุณจอยเริ่มจากทำโลโก้ Joy Ride ให้คนในกลุ่มเดิมช่วยกันเลือกอีกครั้ง จากนั้น เธอจด Trademark จดทะเบียนเว็บไซต์ เปิดเฟซบุ๊ก จด Domain Name ทั้งหมดนี้เธอทำในระยะเวลาอันสั้น และพอได้ลงมือทำเองทุกอย่าง เธอก็เพิ่งรู้ว่า มันก็ไม่ได้ยากอย่างที่คิด’

          จุดเปลี่ยนในชีวิตของคุณจอยเกิดขึ้นในช่วงสถานการณ์การแพร่ระบาดโควิด 19 ในขณะที่เธอกำลังทำงานประจำในตำแหน่ง Marketing Manager ช่วงนั้น เธอแบกรับความกดดันในเรื่องของยอดขายบริษัทที่ไม่เป็นตามเป้า ประกอบกับสถานการณ์ช่วนนั้นเกิดการเปลี่ยนแปลงหลายอย่าง และต้องปรับตัวอย่างหนักเพื่อเข้าสู่ยุคนิว นอร์มัล ทั้ง การล็อกดาวน์ การ Work from home ด้วยเหตุผลต่าง ๆ นานา ทำให้คุณจอยหมดไฟจนอยากลาออกจากงานที่ทำอยู่ เพราะมันไม่ใช่แค่เรื่องเครียดเพียงอย่างเดียวแล้ว แต่มันได้ส่งผลกระทบต่ออาการต่าง ๆ ทั้ง การร้องไห้คนเดียวเกือบทุกคืน เคยตื่นขึ้นมาอาเจียนกลางดึก อาการรุนแรงถึงขั้นคิดอยากฆ่าตัวตาย เมื่อสังเกตอาการและรู้สึกว่าตัวเองน่าจะเข้าข่ายเป็นโรคซึมเศร้า จึงตัดสินใจไปหาจิตแพทย์ เพื่อยืนยันอาการ จนสุดท้ายก็ได้คำตอบมาว่า เธอป่วยเป็นโรคซึมเศร้าจริงๆ
          และวันนั้นเอง ขณะที่เธอเดินออกจากห้องหมอ พร้อมสายตากวาดมองเห็นผู้สูงอายุเป็นจำนวนมากที่มานั่งรอการรักษา นั่นทำให้เธอนึกเห็นใจในการเดินทางมาหาหมอ การติดต่อและรอตรวจต้องใช้เวลานาน ชวนให้นึกย้อนไปถึงเรื่องของพี่ที่ร่วมงานกัน เคยเล่าให้ฟังว่าแม่ป่วย แต่ด้วยตนเองลางานบ่อยแล้ว ส่วนพี่น้องคนอื่นไม่มีใครว่างพาไปหาหมอเลย แล้วจู่ ๆ เธอก็ตกผลึกทางความคิดและเกิดไอเดียอยากทำหน้าที่ช่วยเหลือและดูแลในการพาผู้สูงอายุไปหาหมอ
          เมื่อมีไอเดีย จึงไปขอคำปรึกษาผ่านกลุ่มเฟสบุ๊คมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์เเละการฝากร้านว่า ถ้าจะทำธุรกิจด้านการบริการพาผู้สูงอายุไปหาหมอ? คิดว่าดีไหม?
          “ตอนนั้น เราโพสต์ข้อความทิ้งไว้ โดยไม่รู้หรอกว่าจะมีคนตอบกลับมาหรือเปล่า ? แต่พอวันรุ่งขึ้น เราเข้าไปดูคอมเม้นต์ในเฟสบุ๊ค ปรากฏว่า มีคนสนับสนุนและให้ความสนใจเยอะมาก เราได้อ่านก็รู้สึกดีที่มีแต่ความเห็นเชิงบวกจึงยิ่งตอกย้ำความมั่นใจให้เรา จนวันรุ่งขึ้นเรายื่นใบลาออกจากงานทั้งๆที่ยังไม่ได้ก่อร่างสร้างธุรกิจเลยด้วยซ้ำ”
          จากไอเดียที่ล่องลอยอยู่ในอากาศ แปรเปลี่ยนเป็นการลงมือทำจริงจัง ด้วยพลังของความเชื่อมั่นจากคนรอบข้างและตัวเธอเอง คุณจอยเริ่มจากทำโลโก้ Joy Ride ให้คนในกลุ่มเดิมช่วยกันเลือกอีกครั้ง จากนั้น เธอจด Trademark จดทะเบียนเว็บไซต์ เปิดเฟซบุ๊ก จด Domain Name ทั้งหมดนี้เธอทำในระยะเวลาอันสั้น และพอได้ลงมือทำเองทุกอย่าง เธอก็เพิ่งรู้ว่า มันก็ไม่ได้ยากอย่างที่คิด’

ได้ลูกค้ารายแรก หลังจากลาออกจากงานประจำไม่กี่วัน

          หลังจากที่คุณจอยเปลี่ยนตำแหน่งจากพนักงานประจำ เป็น ‘เจ้าของธุรกิจ’ ได้เพียงไม่กี่วันก็มีลูกค้ารายแรก
โทรเข้ามา ขอให้ไปรับคุณพ่อที่เพิ่งหายป่วยจากโควิดที่โรงพยาบาลสนาม เธอยอมรับว่า เป็นเคสแรกที่คิดหนัก
และใช้เวลาคิดอยู่นาน เพราะตอนนั้นไม่ได้รับมือเรื่องการรับผู้ป่วยโควิด 19 ว่าจะต้องปฏิบัติตัวอย่างไร แต่สุดท้าย
ก็ตัดสินใจตกปากรับคำเพราะคิดว่าการที่เขาโทรมาหาแสดงว่าเขาไว้ใจและต้องการความช่วยเหลือ คุณจอยสอบถามเพิ่มเติมถึงข้อมูลต่าง ๆ รวมไปถึงไลฟ์สไตล์และความชอบส่วนตัวเพราะต้องการสร้างความประทับใจ โดยในวันที่ไปรับตามนัดหมาย เธอใช้เสื้อกันฝนแทนชุด PPE สวมหน้ากากอนามัย 2 ชั้น พร้อมถุงมือและหมวก เพื่อเป็นการป้องกัน
ตนเองและผู้อื่นตามมาตรการความปลอดภัยและถูกสุขอนามัยด้วย
          “เราโชคดีที่ได้รับลูกค้ารายแรกก็น่ารักมากเลย คุณพ่อเป็นกันเองและไว้ใจเราในการระบายความรู้สึกให้เรา
ได้รับฟัง ขณะเดียวกัน เราก็เปิดเพลงคลอ ซึ่งเป็นศิลปินคนโปรดของคุณพ่อ นั่นคือ พี่เบิร์ด ธงไชย แมคอินไตย
ไปด้วย เพื่อต้องการให้ท่านมีความสุขตลอดการเดินทาง จนเมื่อถึงบ้าน ตอนคุณพ่อลงจากรถ เราบอกเขาว่า
คุณพ่อรู้ไหมคะ ว่าคุณพ่อเป็นลูกค้าคนแรกของเราเลยนะ ท่านก็ยิ้มพร้อมกับอวยพรมาว่า สิ่งที่หนูทำอยู่มันดีมาก
และมันเหมาะกับบุคลิกของหนูด้วย พ่อ เชื่อว่า ธุรกิจนี้ประสบความสำเร็จแน่นอน
          วันนั้น เรามีความสุขท่วมท้นมากเลยค่ะและดีใจที่เริ่มต้นธุรกิจก็มีเรื่องราวดี ๆ เกิดขึ้นเลย สำหรับเคสนี้
เราไม่รับค่าจ้าง และบอกให้ลูกค้านำรายได้ทั้งหมดของเราไปบริจาคให้แก่ศิริราชมูลนิธิ เพราะเราอยากเริ่มต้น
ด้วยการให้ค่ะ เพราะ”การให้คนอื่น เสมือนการได้ช่วยเยียวยาจิตใจตนเองเหมือนกัน”

          หลังจากที่คุณจอยเปลี่ยนตำแหน่งจากพนักงานประจำ เป็น ‘เจ้าของธุรกิจ’ ได้เพียงไม่กี่วันก็มีลูกค้ารายแรกโทรเข้ามา ขอให้ไปรับคุณพ่อที่เพิ่งหายป่วยจากโควิดที่โรงพยาบาลสนาม เธอยอมรับว่า เป็นเคสแรกที่คิดหนัก และใช้เวลาคิดอยู่นาน เพราะตอนนั้นไม่ได้รับมือเรื่องการรับผู้ป่วยโควิด 19 ว่าจะต้องปฏิบัติตัวอย่างไร แต่สุดท้ายก็ตัดสินใจตกปากรับคำเพราะคิดว่าการที่เขาโทรมาหาแสดงว่าเขาไว้ใจและต้องการความช่วยเหลือ คุณจอยสอบถามเพิ่มเติมถึงข้อมูลต่าง ๆ รวมไปถึงไลฟ์สไตล์และความชอบส่วนตัวเพราะต้องการสร้างความประทับใจ โดยในวันที่ไปรับตามนัดหมาย เธอใช้เสื้อกันฝนแทนชุด PPE สวมหน้ากากอนามัย 2 ชั้น พร้อมถุงมือและหมวก เพื่อเป็นการป้องกันตนเองและผู้อื่นตามมาตรการความปลอดภัยและถูกสุขอนามัยด้วย
          “เราโชคดีที่ได้รับลูกค้ารายแรกก็น่ารักมากเลย คุณพ่อเป็นกันเองและไว้ใจเรา
ในการระบายความรู้สึกให้เราได้รับฟัง ขณะเดียวกัน เราก็เปิดเพลงคลอ ซึ่งเป็นศิลปินคนโปรดของคุณพ่อ นั่นคือ พี่เบิร์ด ธงไชย แมคอินไตย ไปด้วย เพื่อต้องการให้ท่านมีความสุขตลอดการเดินทาง จนเมื่อถึงบ้าน ตอนคุณพ่อลงจากรถ เราบอกเขาว่า คุณพ่อรู้ไหมคะ ว่าคุณพ่อเป็นลูกค้าคนแรกของเราเลยนะ ท่านก็ยิ้มพร้อมกับอวยพรมาว่า สิ่งที่หนูทำอยู่มันดีมาก และมันเหมาะกับบุคลิกของหนูด้วย พ่อ เชื่อว่า ธุรกิจนี้ประสบความสำเร็จแน่นอน
          วันนั้น เรามีความสุขท่วมท้นมากเลยค่ะและดีใจที่เริ่มต้นธุรกิจก็มีเรื่องราวดี ๆ เกิดขึ้นเลย สำหรับเคสนี้ เราไม่รับค่าจ้าง และบอกให้ลูกค้านำรายได้ทั้งหมดของเราไปบริจาคให้แก่ศิริราชมูลนิธิ เพราะเราอยากเริ่มต้นด้วยการให้ค่ะ เพราะ”การให้คนอื่น เสมือนการได้ช่วยเยียวยาจิตใจตนเองเหมือนกัน”

Joy Ride อาชีพรับ-ส่งผู้สูงวัย ที่ใช้ ‘หัวใจในการทำงาน’

          “การทำอาชีพนี้ เราเรียกตัวเองว่า เป็นลูกรับจ้าง หลานจำเป็น มันไม่ใช่แค่สโลแกน แต่เป็นสิ่งที่เรายึดถือและให้ความสำคัญมาโดยตลอด เราเข้ามาทำหน้าที่แทนลูก หลาน ในการพาคนที่เขารัก
ไปโรงพยาบาล คอยดูแล ประกบไม่ห่างตลอดการให้บริการ และสามารถส่งผู้สูงอายุกลับบ้านได้อย่างปลอดภัย โดยกิจกรรมส่วนใหญ่ที่เคยได้ให้บริการ มีทั้ง พาผู้สูงอายุไปหาคุณหมอตามนัดหมาย
ผู้ป่วยที่ต้องเข้ารับการรักษาต่อเนื่อง เช่น ทำกายภาพบำบัด การฟอกไต การทำเคมีบำบัดและการฉายแสง ไม่เว้นแม้แต่กิจกรรมอื่น ๆ เช่น พาผู้สูงวัยไปเดินเล่น ช็อปปิ้งที่ห้างสรรพสินค้า
นวดผ่อนคลาย ตลอดจน พาไปวัด ทำบุญ หรือ ทำบังสุกุลเป็น บังสุกุลตาย ซึ่งทุกครั้งที่เราออกเดินทางไปกับพวกท่าน เราใส่ใจในรายละเอียดเล็ก ๆ ด้วย อย่างเช่น การแต่งตัวก็จะเลือกสีสันสดใส
ใส่เครื่องประดับจัดเต็ม เพื่อต้องการให้ผู้ใหญ่มีรอยยิ้มทุกครั้งที่ไ างสีสันและความสุขให้แก่พวกเขาในชีวิต”
          เมื่อคุณจอยใช้หัวใจในการทำงาน จึงไม่แปลก ที่ต่างฝ่ายต่างผูกพัน ราวกับเป็นคนในครอบครัวเดียวกัน และมีเรื่องราวของความประทับใจเกิดขึ้นมากมาย เช่น เคสผู้สูงวัยที่ป่วยเป็นมะเร็งจำเป็นต้องเดินทางไปโรงพยาบาลเพื่อฉายแสงทุกวัน เธอไปเป็นเพื่อนและอยู่ในทุกช่วงเวลา ตั้งแต่เป็นโรคจนหายจากอาการเจ็บป่วย มันทำให้เธอมีความสุขทุกครั้งที่ได้เห็นพัฒนาการของผู้สูงอายุดีขึ้น
          ไม่เพียงเท่านั้น คุณจอยยังสร้างความประทับใจเพิ่มเติมด้วยการเซอร์ไพรส์ลูกค้า ส่งของไปให้เนื่องในโอกาสต่าง ๆ เช่น วันเกิด วันหายป่วยไข้ ไปจนถึง งานศพ ทั้งหมดนี้ ล้วนมาจากเงินทุน
ส่วนตัวด้วยเหตุผลที่ทำเพราะใจรัก “ถ้าให้นึกย้อนกลับไป ว่าทำไม ต้องเป็นการบริการเพื่อผู้สูงอายุ มันน่าจะเกิดจากข้างในใจลึก ๆ เราชอบดูแลผู้สูงวัยมาตั้งแต่เด็กค่ะ อย่างเช่น ช่วงที่เรียนมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ก็เคยมีโอกาสเป็นไกด์พาผู้สูงอายุไปเที่ยวหรืออย่างยุคที่เว็บไซต์พันทิปกำลังเป็นที่นิยม เราเห็นผู้สูงอายุนั่งขายน้ำเก๊กฮวยแบบถุงหาบเร่อยู่แถวถนนนางลิ้นจี่แล้วก็นึกสงสารอดไม่ได้ที่จะโพสต์กระทู้ในพันทิปบอกให้ใครที่ผ่านละแวกนั้นช่วยไปอุดหนุนหน่อย จนได้เป็นกระทู้แนะนำ รวมไปถึง การตั้งใจไปหายายของเราที่ภูเก็ตเพียงเพราะอยากใกล้ชิด อยากดูแลยายมากกว่า
แค่ไปหาในช่วงตอนปิดเทอมไม่กี่วัน
          และแม้ว่ากลุ่มผู้สูงอายุจะมีข้อจำกัดหลายอย่าง อาทิ ความเชื่องช้า อาการหลงๆ ลืมๆ อารมณ์อ่อนไหวง่าย แต่สิ่งเหล่านั้นเป็นจุดที่เรารับได้และมองข้ามมันไป เพราะเหนืออื่นใดเรามีความสุข
ทุกครั้งที่ได้ดูแลพวกเขาค่ะ”

          “การทำอาชีพนี้ เราเรียกตัวเองว่า เป็นลูกรับจ้าง หลานจำเป็น มันไม่ใช่แค่สโลแกน แต่เป็นสิ่งที่เรายึดถือและให้ความสำคัญมาโดยตลอด เราเข้ามาทำหน้าที่แทนลูก หลาน ในการพาคนที่เขารักไปโรงพยาบาล คอยดูแล ประกบไม่ห่างตลอดการให้บริการ และสามารถส่งผู้สูงอายุกลับบ้านได้อย่างปลอดภัย โดยกิจกรรมส่วนใหญ่ที่เคยได้ให้บริการ มีทั้ง พาผู้สูงอายุไปหาคุณหมอตามนัดหมาย ผู้ป่วยที่ต้องเข้ารับการรักษาต่อเนื่อง เช่น ทำกายภาพบำบัด การฟอกไต การทำเคมีบำบัดและการฉายแสง ไม่เว้นแม้แต่กิจกรรมอื่น ๆ เช่น พาผู้สูงวัยไปเดินเล่น ช็อปปิ้งที่ห้างสรรพสินค้า นวดผ่อนคลาย ตลอดจน พาไปวัด ทำบุญ หรือ ทำบังสุกุลเป็น บังสุกุลตาย ซึ่งทุกครั้งที่เราออกเดินทางไปกับพวกท่าน เราใส่ใจในรายละเอียดเล็ก ๆ ด้วย อย่างเช่น การแต่งตัวก็จะเลือกสีสันสดใส ใส่เครื่องประดับจัดเต็ม เพื่อต้องการให้ผู้ใหญ่มีรอยยิ้มทุกครั้งที่ไ างสีสันและความสุขให้แก่พวกเขาในชีวิต”
          เมื่อคุณจอยใช้หัวใจในการทำงาน จึงไม่แปลก ที่ต่างฝ่ายต่างผูกพัน ราวกับเป็นคนในครอบครัวเดียวกัน และมีเรื่องราวของความประทับใจเกิดขึ้นมากมาย เช่น เคสผู้สูงวัยที่ป่วยเป็นมะเร็งจำเป็นต้องเดินทางไปโรงพยาบาลเพื่อฉายแสงทุกวัน เธอไปเป็นเพื่อนและอยู่ในทุกช่วงเวลา ตั้งแต่เป็นโรคจนหายจากอาการเจ็บป่วย มันทำให้เธอมีความสุขทุกครั้งที่ได้เห็นพัฒนาการของผู้สูงอายุดีขึ้น
          ไม่เพียงเท่านั้น คุณจอยยังสร้างความประทับใจเพิ่มเติมด้วยการเซอร์ไพรส์ลูกค้า ส่งของไปให้เนื่องในโอกาสต่าง ๆ เช่น วันเกิด วันหายป่วยไข้ ไปจนถึง งานศพ ทั้งหมดนี้ ล้วนมาจากเงินทุนส่วนตัวด้วยเหตุผลที่ทำเพราะใจรัก “ถ้าให้นึกย้อนกลับไป ว่าทำไม ต้องเป็นการบริการเพื่อผู้สูงอายุ มันน่าจะเกิดจากข้างในใจลึก ๆ เราชอบดูแลผู้สูงวัยมาตั้งแต่เด็กค่ะ อย่างเช่น ช่วงที่เรียนมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ก็เคยมีโอกาสเป็นไกด์พาผู้สูงอายุไปเที่ยวหรืออย่างยุคที่เว็บไซต์พันทิปกำลังเป็นที่นิยม เราเห็นผู้สูงอายุนั่งขายน้ำเก๊กฮวยแบบถุงหาบเร่อยู่แถวถนนนางลิ้นจี่แล้วก็นึกสงสารอดไม่ได้ที่จะโพสต์กระทู้ในพันทิปบอกให้ใครที่ผ่านละแวกนั้นช่วยไปอุดหนุนหน่อย จนได้เป็นกระทู้แนะนำ รวมไปถึง การตั้งใจไปหายายของเราที่ภูเก็ตเพียงเพราะอยากใกล้ชิด อยากดูแลยายมากกว่าแค่ไปหาในช่วงตอนปิดเทอมไม่กี่วัน
          และแม้ว่ากลุ่มผู้สูงอายุจะมีข้อจำกัดหลายอย่าง อาทิ ความเชื่องช้า อาการหลงๆ ลืมๆ อารมณ์อ่อนไหวง่าย แต่สิ่งเหล่านั้นเป็นจุดที่เรารับได้และมองข้ามมันไป เพราะเหนืออื่นใดเรามีความสุขทุกครั้งที่ได้ดูแลพวกเขาค่ะ”

เดินทีละก้าวจากดินสู่ดาว ก้าวสู่ความสำเร็จ

ภายในระยะเวลาปีกว่า ธุรกิจ Joy Ride เติบโตขึ้นมาก จนตอนนี้มีพนักงานมาร่วมลงเรือลำเดียวกัน
หลายสิบชีวิต ประกอบกับตัวธุรกิจก็ได้มีการขยายฐานลูกค้ามากขึ้น อาทิ ให้บริการแก่กลุ่มคนพิการ หนุ่มโสด สาวโสด รวมไปถึงคุณแม่ตั้งครรภ์ หรือ คุณแม่หลังคลอดเพื่อพาไปทำกิจกรรมต่าง ๆ ที่จะช่วยทำให้พวกเขา
มีความสุขและเป็นที่พึ่งทางใจ
นอกจากนี้ เธอได้พัฒนาแพลตฟอร์มที่สร้างรายได้ให้กับทีมงานคนอื่น ๆ โดยลูกค้าสามารถใช้การจองและนัดหมายผ่าน LINE Official ซึ่งเธอคิดว่า เหมาะสมต่อผู้สูงอายุหลายท่าน ที่มักใช้ไลน์กันเป็นประจำอยู่แล้ว อีกทั้ง การใช้ LINE Official เป็นตัวช่วยในเรื่องของการบุ๊คกิ้งก็ส่งผลดีต่อธุรกิจเธอเช่นกัน จึงทำให้เธอไม่
จำเป็นต้องใช้ต้นทุนมหาศาลในการสร้างแอพพลิเคชั่นใหม่อีกด้วย

ภายในระยะเวลาปีกว่า ธุรกิจ Joy Ride เติบโตขึ้นมาก จนตอนนี้มีพนักงานมาร่วมลงเรือลำเดียวกันหลายสิบชีวิต ประกอบกับตัวธุรกิจก็ได้มีการขยายฐานลูกค้ามากขึ้น อาทิ ให้บริการแก่กลุ่มคนพิการ หนุ่มโสด สาวโสด รวมไปถึงคุณแม่ตั้งครรภ์ หรือ คุณแม่หลังคลอดเพื่อพาไปทำกิจกรรมต่าง ๆ ที่จะช่วยทำให้พวกเขามีความสุขและเป็นที่พึ่งทางใจ
นอกจากนี้ เธอได้พัฒนาแพลตฟอร์มที่สร้างรายได้ให้กับทีมงานคนอื่น ๆ โดยลูกค้าสามารถใช้การจองและนัดหมายผ่าน LINE Official ซึ่งเธอคิดว่า เหมาะสมต่อผู้สูงอายุหลายท่าน ที่มักใช้ไลน์กันเป็นประจำอยู่แล้ว อีกทั้ง การใช้ LINE Official เป็นตัวช่วยในเรื่องของการบุ๊คกิ้งก็ส่งผลดีต่อธุรกิจเธอเช่นกัน จึงทำให้เธอไม่จำเป็นต้องใช้ต้นทุนมหาศาลในการสร้างแอพพลิเคชั่นใหม่อีกด้วย

ทุกธุรกิจ ย่อมมีอุปสรรค เพื่อเราหาทางก้าวผ่านมันด้วยใจที่เข็มแข็ง

          ต้องยอมรับความจริงว่า ในทุกธุรกิจย่อมมีปัญหาและอุปสรรคให้ก้าวผ่าน เช่นเดียวกับ ธุรกิจ Joy Ride ที่แม้ตัวธุรกิจจะเติบโตอย่างก้าวกระโดด มีลูกค้าให้ความสนใจมากมาย ถึงขั้นมีลูกค้าขาประจำ กลับมาใช้บริการซ้ำกว่า 80 % แต่มันช่างสวนทางกับผลกำไรที่ได้รับ จนทำให้เธอเอง เครียดและท้อใจ เพราะธุรกิจจะอยู่ได้ ต้องมีเงินทุนเป็นเชื้อเพลิงในการก้าวต่อไป ในช่วงที่เครียดนั้น เธอนึกหาหนทางไม่ออกจึงตัดสินใจพักสมองด้วยการไปทริปดำน้ำ แต่ใครเล่าจะคิดว่า การไปทริปครั้งนั้น จะทำให้เธอพบจุดเปลี่ยนในชีวิต
          “เราจำได้เลยว่า ตอนนั้นนั่งอยู่บนเรือ และมีฝรั่งกลุ่มหนึ่งเข้ามาทักทาย คุยกัน พอเขาถามว่าเราทำอาชีพอะไร? เราตอบไปว่าทำบริการรับ-ส่ง ผู้สูงวัยไปหาหมอ ทุกคนที่ได้ยิน ต่างร้อง ว้าว! และบอกว่ามันเป็นธุรกิจ
ที่น่าสนใจมาก เราคุยกันสักพักและเขาแนะนำให้เราไประดมทุนจากนักลงทุนดู ซึ่งตอนนั้น ทำให้เราเพิ่งรู้จัก
กับคำว่า Angel Investor หรือที่คนส่วนใหญ่เรียกกันว่านักลงทุนใจดี และมองเห็นโอกาสสำคัญที่มันอาจเป็น
จุดเปลี่ยนในธุรกิจของเราได้”
          หลังจากกลับมาจากการพักผ่อน คุณจอยได้ศึกษา หาความรู้เพิ่มเติมอย่างจริงจัง และเริ่มแสวงหาโอกาสในการเข้าไปเสนอแผนธุรกิจ เพื่อขอทุน ทั้ง ตามองค์กรต่าง ๆ หรือ จากนักลงทุนทั่วไป มีทั้งได้บ้างและ
ไม่ได้บ้าง แต่โครงการที่ได้รับรางวัล คือ โครงการ Idea สู่ I Do โดย WeEmpowerAsia Kenan Foundation
และ องค์การเพื่อการส่งเสริมความเสมอภาคระหว่างเพศ และเพิ่มพลังของผู้หญิงแห่งสหประชาชาติ หรือ
UN Women (ยูเอ็นวีเม็น) ที่เธอได้รางวัลชนะเลิศ ‘We Rise Awards’ เป็นเงินทุนมูลค่า 50,000 บาท ซึ่งทุนนี้
เป็นทุนของการสร้างขวัญกำลังใจให้เธอ เพราะหลังจากที่ได้รับรางวัลนั้นมีแต่คนชื่นชมในคอนเซ็ปต์และเห็น
คุณค่าของธุรกิจ Joy Ride นั่นจึงทำให้เธอต้องไปต่อ เธอจะยอมแพ้ไม่ได้

          ต้องยอมรับความจริงว่า ในทุกธุรกิจย่อมมีปัญหาและอุปสรรคให้ก้าวผ่าน เช่นเดียวกับ ธุรกิจ Joy Ride ที่แม้ตัวธุรกิจจะเติบโตอย่างก้าวกระโดด มีลูกค้าให้ความสนใจมากมาย ถึงขั้นมีลูกค้าขาประจำ กลับมาใช้บริการซ้ำกว่า 80 % แต่มันช่างสวนทางกับผลกำไรที่ได้รับ จนทำให้เธอเอง เครียดและท้อใจ เพราะธุรกิจจะอยู่ได้ ต้องมีเงินทุนเป็นเชื้อเพลิงในการก้าวต่อไป ในช่วงที่เครียดนั้น เธอนึกหาหนทางไม่ออกจึงตัดสินใจพักสมองด้วยการไปทริปดำน้ำ แต่ใครเล่าจะคิดว่า การไปทริปครั้งนั้น จะทำให้เธอพบจุดเปลี่ยนในชีวิต
          “เราจำได้เลยว่า ตอนนั้นนั่งอยู่บนเรือ และมีฝรั่งกลุ่มหนึ่งเข้ามาทักทาย คุยกัน พอเขาถามว่าเราทำอาชีพอะไร? เราตอบไปว่าทำบริการรับ-ส่ง ผู้สูงวัยไปหาหมอ ทุกคนที่ได้ยิน ต่างร้อง ว้าว! และบอกว่ามันเป็นธุรกิจที่น่าสนใจมาก เราคุยกันสักพักและเขาแนะนำให้เราไประดมทุนจากนักลงทุนดู ซึ่งตอนนั้น ทำให้เราเพิ่งรู้จักกับคำว่า Angel Investor หรือที่คนส่วนใหญ่เรียกกันว่านักลงทุนใจดี และมองเห็นโอกาสสำคัญที่มันอาจเป็นจุดเปลี่ยนในธุรกิจของเราได้”
          หลังจากกลับมาจากการพักผ่อน คุณจอยได้ศึกษา หาความรู้เพิ่มเติมอย่างจริงจัง และเริ่มแสวงหาโอกาสในการเข้าไปเสนอแผนธุรกิจ เพื่อขอทุน ทั้ง ตามองค์กรต่าง ๆ หรือ จากนักลงทุนทั่วไป มีทั้งได้บ้างและไม่ได้บ้าง แต่โครงการที่ได้รับรางวัล คือ โครงการ Idea สู่ I Do โดย WeEmpowerAsia Kenan Foundation และ องค์การเพื่อการส่งเสริมความเสมอภาคระหว่างเพศ และเพิ่มพลังของผู้หญิงแห่งสหประชาชาติ หรือ UN Women (ยูเอ็นวีเม็น) ที่เธอได้รางวัลชนะเลิศ ‘We Rise Awards’ เป็นเงินทุนมูลค่า 50,000 บาท ซึ่งทุนนี้ เป็นทุนของการสร้างขวัญกำลังใจให้เธอ เพราะหลังจากที่ได้รับรางวัลนั้นมีแต่คนชื่นชมในคอนเซ็ปต์และเห็นคุณค่าของธุรกิจ Joy Ride นั่นจึงทำให้เธอต้องไปต่อ เธอจะยอมแพ้ไม่ได้

‘ความสุข’ ‘การเห็นคุณค่าตัวเอง’ และ ‘การพัฒนาจิตใจ’ คือ ‘กำไร ของความสำเร็จ’

“นิยามความสำเร็จของคนเราไม่เหมือนกัน แต่โดยส่วนตัว เราไม่ได้วัดความสำเร็จด้วยตัวเลขในบัญชี
หรือ เงินทอง เราวัดมันจากความรู้สึกดี ๆ ที่คนรอบข้างได้สร้างพลังบวกให้กับเรา เช่น การได้เห็นรอยยิ้ม
ของลูกค้า การได้มีสื่อมากมายมาขอสัมภาษณ์ทั้ง ๆ ที่เราก็เป็นคนธรรมดาคนหนึ่ง หรือ แม้กระทั่ง แค่มีคนส่งข้อความเข้ามาบอกว่าธุรกิจที่เราทำอยู่มันดีมากและพลอยทำให้เขารู้สึกดีไปด้วย เราอยากจะบอกว่า ตั้งแต่
ทำธุรกิจนี้ เราไม่เป็นไมเกรนอีกเลย และอาการซึมเศร้าก็ดีขึ้นมาก เราเห็นคุณค่าในตัวเอง ได้เป็นตัวเองใน
เวอร์ชั่นที่ดีขึ้น สิ่งเล็กๆเหล่านี้แหละค่ะที่เรานำมาประกอบร่างและเรียกมันว่าความสำเร็จ”

“นิยามความสำเร็จของคนเราไม่เหมือนกัน แต่โดยส่วนตัว เราไม่ได้วัดความสำเร็จด้วยตัวเลขในบัญชีหรือ เงินทอง เราวัดมันจากความรู้สึกดี ๆ ที่คนรอบข้างได้สร้างพลังบวกให้กับเรา เช่น การได้เห็นรอยยิ้มของลูกค้า การได้มีสื่อมากมายมาขอสัมภาษณ์ทั้ง ๆ ที่เราก็เป็นคนธรรมดาคนหนึ่ง หรือ แม้กระทั่ง แค่มีคนส่งข้อความเข้ามาบอกว่าธุรกิจที่เราทำอยู่มันดีมากและพลอยทำให้เขารู้สึกดีไปด้วย เราอยากจะบอกว่า ตั้งแต่ทำธุรกิจนี้ เราไม่เป็นไมเกรนอีกเลย และอาการซึมเศร้าก็ดีขึ้นมาก เราเห็นคุณค่าในตัวเอง ได้เป็นตัวเองในเวอร์ชั่นที่ดีขึ้น สิ่งเล็กๆเหล่านี้แหละค่ะที่เรานำมาประกอบร่างและเรียกมันว่าความสำเร็จ”

อย่างไรก็ตาม แม้ว่า Joy Ride จะเป็นธุรกิจน้องใหม่ที่เพิ่งเติบโตมาได้ขวบปี แต่ถ้าเธอยังคงมุ่งมั่นทำต่อไปอย่างไม่ยอมแพ้ และและได้นักลงทุนมาช่วยสนับสนุนเงินทุน เชื่อได้ว่า ธุรกิจสตาร์ทอัพนี้ ย่อมมีอนาคตที่สดใส เพราะธุรกิจที่เกี่ยวข้องกับบริการผู้สูงวัยยังน้อยมากในเมืองไทย หากเทียบกับ จำนวนผู้สูงอายุที่พุ่งสูงขึ้นอย่างต่อเนื่อง และนี้คือการเรียนรู้เพื่ออยู่รอดที่ทุกคนสามารถทำได้ เพียงแค่มองมุมใหม่และลงมือทำ

ขอบคุณภาพจาก a day