เขาแฮปปี เราแฮปปี

         เรียนก็ขยัน กิจกรรมก็จัดเต็ม สกิลเบสิกคือพร้อม พอมาทำงานเป็นนักวิชาการสาธารณสุขก็ชิล แม้จะยังไม่ได้ทำในพื้นที่บ้านเกิด (เกิดที่ตรัง ทำงานที่นครศรีธรรมราช) แต่ก็เป็นการอุ่นเครื่องที่โอเค ลูกหมีเลยไม่ได้รู้สึกว่างานนี้มีอะไร ทำให้เฟล “งานไม่ได้ยากครับ เพราะว่าเราเจอทีมซัปพอร์ต ได้ทำงานเป็นทีม ไม่เหมือนตอนฝึกงาน แล้วสิ่งที่เรียนมาคือได้ใช้หมด ก็รู้สึกเต็มที่” และเรื่องโชคดีพอ ๆ กับถูกหวยคือการได้เพื่อนร่วมงานที่เวิร์ก ทำให้มีแต่พลังงานบวก คนในชุมชนรอบ ๆ ก็น่ารัก “ผมแฮปปีกับงานนะ ไปถึงก่อนเวลาเป็นชั่วโมงตลอไปเตรียมตัว คือปกติเริ่มงาน 8 โมงครึ่ง 7 โมงผมก็ไปถึงแล้ว คนอื่นก็เหมือนกัน” แต่บอกว่าโอเคและแฮปปีก็ไม่ใช่ว่าหยุดตรงนี้ เพราะงานสาธารณสุขก็เหมือนโซเชียล ต้องอัปเดตข้อมูลตลอดเพื่อบริการคนในชุมชนได้แบบชัวร์ ๆ “เรื่องไกด์ไลน์เกี่ยวกับโรค อัปเดตโรค พวกการใช้ยาต้องหามาอ่านประจำ ขาดไม่ได้ คนทำงานสาธารณสุขไม่ได้ทำงานเป็นรูทีนนะครับ ต้องหาความรู้ตลอด  สกิลพวกนี้ต้องใช้กับคนในชุมชน” สำหรับอนาคต ลูกหมีก็แพลนแล้วในใจ เป็นไปได้ก็อยากกลับไปทำงานจังหวัดบ้านเกิด สอบไต่เต้าเป็นระดับบริหาร “ก็ต้องรอความพร้อมและจังหวะที่จะย้าย แต่ไม่เป็นไร ผมอยู่นี่ก็ทำประโยชน์ให้ชุมชนได้  เวลาเห็นเขาเจ็บป่วยมาแล้วผมช่วยทำให้เขาหาย เขามีความรู้ที่จะไปดูแลสุขภาพตัวเองมากขึ้น ผมก็แฮปปีครับ ก็จะพยายามพัฒนาตัวเอง เพราะโลกก็เปลี่ยนไปทุกวัน เต็มที่ครับ”