หมูหวานอาศัยอยู่ในครอบครัวเล็กๆ ในจังหวัด สุพรรณบุรี อยู่ด้วยกันทั้งหมด 3 คน มี แม่ พี่สาว และหมูหวาน ส่วนพ่อได้แยกทางกับแม่ไปตั้งแต่หมูหวานยังเล็กๆ ภาระเลี้ยงดูลูกๆ จึงตกอยู่กับแม่ แม่ทำงานเป็นผู้ช่วยแม่ครัวในโรงเรียน ได้รับค่าจ้างวันละ300 บาท ส่วนพี่สาวทำงานในโรงงานน้ำตาลรายได้อาทิตย์ละ 5,000 บาท รายได้ของแม่กับพี่สาวรวมกันก็ยังไม่พอใช้ทั้งเรื่องกิน อยู่ และค่าเล่าเรียน ทำให้ช่วงปิดเทอมแม่จะต้องหาทำอาชีพเสริม เช่น ทำงานโต๊ะจีน รับจ้างทั่วไป และหมูหวานเองก็เช่นกันที่ในช่วงปิดเทอมต้องทำงานพิเศษ เช่น งานโต๊ะจีนเพื่อเก็บเงินค่าเเรงที่ได้ไปช่วยจ่ายค่าเทอมเพื่อแบ่งเบาภาระของแม่
          ปัจจุบันหมูหวานกำลังเรียนอยู่ที่โรงเรียนบรรหารเเจ่มใสวิทยา3 ชั้นมัธยมศึกษาปีที่5 หมูหวานแบ่งเวลาสำหรับการเรียนและช่วยเหลืองานบ้าน โดยในช่วงเลิกเรียนเเล้วก็จะไปช่วยเเม่ขายของที่หน้าโรงเรียนก่อน พอกลับมาถึงบ้านเเล้วก็จะ หุงข้าว ล้างจาน กวาดบ้าน ทำเสร็จเเล้วจึงจะทำการบ้าน ทบทวนบทเรียน ทำให้ผลการเรียนเทอมที่ผ่านมาทำคะแนนได้ดีได้เกรดเฉลี่ย สามกว่า เป็นที่ชื่นชมของแม่และเพื่อนๆ ว่าเป็นเด็กเก่งและดี

          ในอนาคตหมูหวานมีความฝันว่าอยากเป็นครู เพราะอยากถ่ายทอดความรู้ให้เด็กๆ ทุกคนที่ขาดโอกาส ให้ทุกคนได้มีอนาคตที่สดใส เพราะตอนเด็กๆ หมูหวานทำตามฝันของตัวเองไม่ได้ทั้งหมด จึงอยากส่งเสริมให้เด็กๆในรุ่นหลังได้ทำตามความฝันที่ตัวเองได้ฝันเอาไว้โดยจะเป็นคนเชื่อมสะพานนั้นให้คนอื่นได้ข้ามไปถึงฝั่งฝันเเทน เพื่อเป็นการส่งมอบโอกาสชีวิตคนอื่นๆ ให้ดีขึ้นกว่าเดิม
          ชีวิตหมูหวานเผชิญอุปสรรคและมรสุมชีวิตมากมาย แต่สิ่งที่ทำให้หมูหวานก้าวผ่านผ่านพ้นมาได้จนถึงวันนี้ก็คือครอบครัว ถึงแม้จะเป็นครอบครัวที่ไม่ได้อยู่พร้อมหน้าหรือว่าเพรียบพร้อมในทุกๆอย่างเเต่ก็เต็มไปด้วยรอยยิ้มที่มีให้กันในทุกๆวัน จะสุขหรือจะทุกข์ก็ยังมีครอบครัวคอยปลอบใจอยู่เสมอ จึงอยากฝากข้อคิดและกำลังใจถึงทุกคนว่า

          “ในช่วงปิดเทอมที่จะต้องไปทำงานพิเศษที่ร้านโต๊ะจีน มันมีบางช่วงที่หนูคิดในใจว่าทำไมปิดเทอมเพื่อนๆ คนอื่นได้หยุดพักกัน ได้ไปเที่ยวเล่น ทำไมหนูต้องมาเหนื่อยทำงาน เเต่พอได้ลองคิดทบทวนดีๆ ก็ได้เข้าใจว่าเราไม่ได้มีเพรียบพร้อมเหมือนคนอื่น บางทีที่เเม่ให้เรามาทำงานก็ถือว่าให้เราได้รับรู้ถึงรสชาติของชีวิตว่าเงินกว่ามันจะหามาได้เเต่ละบาทมันต้องเเลกมากับความลำบากสักเท่าไหร่ ทำให้เราเห็นคุ้มค่าของเงินทุกบาท จึงอยากฝากข้อคิดถึงอีกหลายๆ คนว่า มีทุกข์ก็ต้องมีสุขสิ่งเหล่านี้ล้วนเป็นรสชาติของชีวิต ถ้าล้ม เราก็เเค่ลุกเเล้วยิ้มสู้ ถึงมันจะลำบากแค่ไหน แต่เราก็ต้องสู้เพราะการดิ้นรนต่อสู้เท่านั้นที่ทำให้คนเราถึงฝั่งฝัน”